gurbaaṇii viach aalaah

asiiṁ ih taaṁ aakh diunde haaṁ ke gurmti updessh chaare vrṇaaṁ nuuun saaṁjhaa hai। puurii insaaniiat lii hai pr kde vichaariaa ke kiveṁ? jdoṁ dhrm dii gal chldii hai hunkaar viach aapṇe aap nuuun sb toṁ bihtr dasṇ dii lṛaaii viach pai jaaṁde haaṁ। guruaaṁ de updessh nuuun puurii maanvtaa viach phuunchaaṇ ate lokaaṁ viach suhird paidaa krn viach aaj asiiṁ puurii trh kaamyaab nhiiṁ hoe। kiuṁ? kiuṁke asiiṁ aap puurii trh gal nhiiṁ smjhii hje। iak muslmaan viir nuuun guruuaaṁ nuuun gaalaaṁ kaḍde suṇiaa, grrunthaaṁ nuuun gaalaaṁ kḍdaa sii। niiche kmaiṁṭaaṁ viach siakh vii braabr gaalaaṁ kaḍ rhe sii। iak duuje nuuun vaḍṇ nuuun utaaruu। je us muslmaan viir nuuun gurbaaṇii viach drj ih punktiiaaṁ dasde ke ih hai saaḍe guruuaaṁ dii vichaardhaaraa ate jihṛe grrunthaaṁ nuuun gaalaaṁ kaḍdaa haiṁ uhii grrunth aalaah baare kii aakhde hn taaṁ jhgṛaa sshaaid muak jaaṇaa sii। pr jis nuuun aap nhiiṁ ptaa uh duuje nuuun kii dasuu। dhrm kii hai smjhiie। gurbaaṇii dhrm baare kii aakhdii hai smjhṇ lii vekho “dhrm”। so bhaaii gurbaaṇii viach prrem daa jo sundessh hai philaaṁ aap smjhiie pher lokaaṁ nuuun vii dasiie। gurbaaṇii daa aalaah baare phurmaan hai

alaah paakun paak hai sk kru je duusr hoi॥ kbiir krmu kriim kaa uhu krai jaanai soi॥

mihr diaa kri krnaihaar॥ bhgti bundgii dehi sirjṇhaar॥ khu naank guri khoe bhrm॥ eko alhu paarbrrhm॥

kaarn krn kriim॥ srb prrtipaal rhiim॥ alh alkh apaar॥ khudi khudaai vḍ besumaar॥( m 5, raagu raamklii, 896)

baabaa alhu agm apaaru॥ paakii naaii paak thaai schaa prvdigaaru॥(m 1, sirii raagu, 53)

alaahu alkhu agunmu kaadru krṇhaaru kriimu॥ sbh dunii aavṇ jaavṇii mukaamu eku rhiimu॥(m 1, raagu sirii, 64)

bhgti niraalii alaah dii jaapai gur viichaari॥ naank naamu hirdai vsai bhai bhgtii naami svaari॥(m 3, raagu aasaa, 430)

vlii niaamti biraadraa drbaar milk khaanaai॥ jb ajraaiilu bstnii tb chi kaare bidaai॥3॥ hvaal maaluumu krdun paak alaah॥ bugo naank ardaasi pesi drves bundaah॥(m 5, raagu raamklii, 723)

kriimaaṁ rhiimaaṁ alaah tuu gnṁii॥ haajraa hjuuri dri pesi tuuun mnṁii॥1॥ driiaau tuu dihund tuu bisiiaar tuu dhnii॥ dehi lehi eku tuuun digr ko nhii॥2॥ tuuun daanaaṁ tuuun biinaaṁ mai biichaaru kiaa krii॥ naame che suaamii bkhsund tuuun hrii॥(bhgt naamdev jii, raagu tilung, 727)

koii bolai raam raam koii khudaai॥ koii sevai gusiiaa koii alaahi॥1॥ kaarṇ krṇ kriim॥ kirpaa dhaari rhiim॥1॥ rhaau॥ koii naavai tiirthi koii hj jaai॥ koii krai puujaa koii siru nivaai॥2॥ koii pṛai bed koii kteb॥ koii oḍhai niil koii suped॥3॥ koii khai turku koii khai hiunduu॥ koii baachhai bhistu koii surgiunduu॥4॥ khu naank jini hukmu pchhaataa॥ prrbh saahib kaa tini bhedu jaataa॥(m 5, raagu raamklii, 885)

so puurii insaaniiat lii ruhaanii sundessh hai gurbaaṇii। koii vaḍaa chhoṭaa nhiiṁ hai। sunsaar viach vichrṇ vaale saare jiivaaṁ viach prmesr dii hii jot hai te asiiṁ saare hii ek prmesshr de bṇaae jiiv haaṁ। vair virodh khtm krn lii ih smjhṇaa te smjhaauṇaa hai।

Source: ਗੁਰਬਾਣੀ ਵਿੱਚ ਅੱਲਾਹ