Source: ਗੁਰਬਾਣੀ ਦਾ ਵਿਸ਼ਾ ਕੀ ਹੈ?

gurbaaṇii daa visshaa kii hai?

aaj de haalaat kuajh aise bṇe hoe hn ke koii vii gurbaaṇii dii gl nhiiṁ krdaa। asiiṁ baaṇii pṛrh rhe haaṁ, gaa rhe haaṁ, suṇ rhe haaṁ pr smjhde nhiiṁ। jaaṁ taaṁ itihaas, jaaṁ pher aadi baaṇii te dsm baaṇii de ilaavaa duuje grrunthaaṁ to udaahrṇ de ke lokaaṁ nuuun mgr lauṇ lii kujh vii aakhii jaaṁde ne prrchaark। gurbaaṇii daa asl visshaa kii hai koii nhiiṁ dasdaa jaaṁ vichaardaa। gurbaaṇii daa updessh kii hai, kis lii hai te pṛrh smjh ke kii hoṇaa, is baare koii gl nhiiṁ krdaa। haalaat itne vigṛ ge hn ke lokaaṁ nuuun ḍraa ke jaaṁ laalch de ke golk de aapṇii vḍiaaii de laalch kaarṇ gurbaaṇii daa naam vrt ke gumraah kiitaa jaa rhiaa hai। kraamaat, bhuut prret, suurj te vichrnaa, paap puunn, surg nrk, raaj, mriaadaa, lungr, maas khaaṇaa naa khaaṇaa ihii bs muade rh ge ne aaj de siakh de। kise ne nhiiṁ smjhiaa gurbaaṇii toṁ ke ihnaaṁ baare gurbaaṇii kii aakhdii।

svaal uṭhdaa gurbaaṇii daa visshaa kii hai? gurbaaṇii saanuuun kii smjhaauṁdii hai? gurbaaṇii pṛrh ke kii hoṇaa? saanuuun kii prraapt hoṇaa? gurbaaṇii nuuun kiveṁ smjhiaa jaave?

gurbaaṇii daa visshaa hai adhiaatm, gurmti (guṇaaṁ dii mti), spiritual wisdom, aapṇe aap dii pchhaaṇ, aapṇe muul daa giaan jisnuuun brrhm giaan vii aakhde hn। gurbaaṇii de kuajh sshbd hn jihnaaṁ toṁ isdaa ptaa lgdaa hai। jiveṁ vigiaan, gṇit saariaaṁ daa visshaa nhiiṁ huundaa gurmti giaan vii sriaa daa visshaa nhiiṁ hai। gurbaaṇii taa aakhdii “teraa jnu eku aadhu koii॥” koii virlaa hii hai jo gurmti kii smjhaa rhii hai uh smjhṇaa chaahuundaa hove । niiche diate kujh sshbdaaṁ viach isde udaahrṇ milde hn।

mn tuuun joti sruupu hai aapṇaa muulu pchhaaṇu॥ mn hri jii terai naali hai gurmtii rungu maaṇu॥ muulu pchhaaṇhi taaṁ shu jaaṇhi mrṇ jiivṇ kii sojhii hoii॥ gurprsaadii eko jaaṇhi taaṁ duujaa bhaau n hoii॥ mni saaṁti aaii vjii vdhaaii taa hoaa prvaaṇu॥ iu khai naanku mn tuuun joti sruupu hai apṇaa muulu pchhaaṇu॥” – mn nuuun aapṇaa muul pchhaanṇaa hai। hri (sojhii naal hriaa/muul/jot) jiiv de ghṭ viach hii maujuud hai pr jiiv agiaantaa kaarṇ vikaaraaṁ kaarṇ mliin hai te aapṇe muul nuuun nhiiṁ pchhaaṇdaa। “ek, eku, ik, iku ate anek daa auntr” nhiin jaaṇdaa। guṇaaṁ dii vichaar toṁ prraapt gur (guṇ) prrsaad (praaptii) naal prmesr naal ekaa hoṇaa te mn viach uṭhde phurne ruk jaaṇe saaṁt hoṇaa mn ne, anund dii avsthaa bṇnii। je huṇ ih gl lokaaṁ nuuun smjh aa gii taaṁ dhrm de ṭhekedaaraaṁ dii dukaan bund hoṇii। je lokaaṁ nuuun ih smjh aa jaave ke gurmti naal maaiaa nhiiṁ milṇii laalchii lokaaṁ ne golk viach paise paaṇe bund kr deṇe।

gurbaaṇii daa visshaa duniaavii pdaarthaaṁ dii prraaptii nhiiṁ hai। asiiṁ is baare philaaṁ gl kr chuake haaṁ “ardaas kii hai ate guruu toṁ kii mungṇaa hai?”। gurbaaṇii paap puunn nuuun nhiiṁ munndii “paap puunn (paap/punn)”, gurbaaṇii surg nrk dii chiuntaa naa krn nuuun aakhdii hai “surg te nrk (Swarg te Narak)”। kihṛaa mn (agiaantaa) dii mrjii krdaa usde baare aakhde “mnmukh mnu tnu aundhu hai tis nu ṭhur n ṭhaau॥ bhu jonii bhudaa phirai jiu suunਞaiṁ ghri kaau॥ gurmtii ghṭi chaanṇaa sbdi milai hri naau॥2॥”। asiiṁ kraamaataaṁ labhde kde sochiaa hii nhiiṁ ke kraamaat hai kii? “kraamaat, chmtkaar ate siadhii

jdoṁ gurbaaṇii ne aakh diataa ke “sbh kichhu ghr mhi baahri naahii॥ baahri ṭolai so bhrmi bhulaahii॥ gurprsaadii jinii auntri paaiaa so auntri baahri suhelaa jiiu॥” pher asiiṁ baahr kii labhde haaṁ। gurbaaṇii viach ghr daa arth hai ghṭ, hirdaa। mnuakh de aundr hii sb kujh hai biij muntr ruup viach “biij muntrru srb ko giaanu॥”, “mn re thiru rhu mtu kt jaahii jiiu॥ baahri ḍhuuḍht bhutu dukhu paavhi ghri aunmrritu ghṭ maahii jiiu॥ ” pher aakhde “avguṇ chhoḍi guṇaa ku dhaavhu kri avguṇ pchhutaahii jiiu॥ sr apsr kii saar n jaaṇhi phiri phiri kiich buḍaahii jiiu॥”, chhaḍṇe sii avguṇ te asiiṁ pdaarth mungṇ lii puunn daan biijṇ tur pe sevaa nhiiṁ smjhii। asiiṁ sevaa kii hai is baare vichaar kr chuake haaṁ “gur kii sevaa sbdu viichaaru ॥ sevaa kii hai ?”। jdoṁ gurbaaṇii daa phurmaan hai ke aunmrrit ghṭ viach hii hai te gurmukh (guṇaaṁ nuuun mukh rakhṇ vaale) ne labhṇaa “ghṭ auntri aunmrritu rkhionu gurmukhi kisai piaaii॥” ate “bhai bichi bhaau bhaai kouu buujhhi hri rsu paavai bhaaii॥ jete ghṭ aunmrritu sbh hii mhi bhaavai tishi piiaaii॥2॥” pher asiiṁ kiuṁ nhiiṁ labhde। isdaa kaarṇ hai saanuuun kise ne gurmti daa visshaa aatm khoj hai nhiiṁ smjhaaiaa। sunsaar viach vichrṇ lii jo sunsaarii vstuuaaṁ hn uhnaaṁ vl saaḍaa saaraa dhiaan hai। aapṇii khoj krn daa kise nuuun nhiiṁ ptaa। asiiṁ maaiaa viach itne lipt haaṁ, vikaaraaṁ viach itne ruajhe hoe haaṁ ke asiiṁ kde sochiaa hii nhiiṁ ke gurmti giaan kii hai। jo vii kiitaa sshobhaa lii rjo, sto, tmo guṇaaṁ viach phse rhe। je sevaa vii kiitii taaṁ maaiaa dii, bhgtii vii kiitii taaṁ ḍr viach, gurbaaṇii sbd chaukii jisnuuun log kiirtn aakhde ne sshbd gaain, ih vii hunkaar viach kiitaa। smjhe hii nhiiṁ ke kiirtn hai kii।”kiirtnu ate guṇ kive guṇe hn

gurbaaṇii viach ik sshbd aauṁdaa hai “dkhn desi hrii kaa baasaa pchhimi alh mukaamaa॥ dil mhi khoji dilai dili khojhu ehii ṭhur mukaamaa॥2॥ brrhmn giaas krhi chubiisaa kaajii mh rmjaanaa॥ giaarh maas paas kai raakhe ekai maahi nidhaanaa॥3॥” – isde arth hn ke snaatn mti aakhdii sii dakhṇ vl hri daa baasaa hai mundr viach, alaah pachhim vl vasdaa, guruu saahib ne aakhiaa aapṇe aundr vekh dere aundr hii ghṭ viach hii aalaah, rab, hri, raam vasdaa। hrimundr hri daa mundr teraa ghṭ hii hai te giaan naal prrgṭ hoṇaa। brraahmṇ bhaaṁt bhaaṁt de vrt nem krde sii, tiirth krde sii, kaajii giaarh mhiine apṇii mn mrjii krdaa te iak mhiine daa rmaadaan munndaa aakhde kii rab iako mhiine viach hii mildaa? saaḍe vii aaj vii tiirth krde ne kde kise guruu ghr kde kiase te mathe rgṛde hn te gurbaaṇii aakhdii “tiirthi naavṇ jaau tiirthu naamu hai॥ tiirthu sbd biichaaru auntri giaanu hai॥ gur giaanu saachaa thaanu tiirthu ds purb sdaa dsaahraa॥ hu naamu hri kaa sdaa jaachu dehu prrbh dhrṇiidhraa॥ sunsaaru rogii naamu daaruu mailu laagai sch binaa॥ gur vaaku nirmlu sdaa chaanṇu nit saachu tiirthu mjnaa॥” tiirth sshrdhaa baare jaanṇ lii pṛrho “sshrdhaa, krm, tiirth te prmesr prraaptii” te gurbaaṇii naam kisnuuun aakhdii hai pṛrho “naam, jp ate naam drriṛrh kiveṁ huundaa?

gurbaaṇii daa visshaa hai brrhm giaan। gurbaaṇii viach brrhm, puurn brrhm te paarbrrhm vrte ge hn, ihnaaṁ nuuun smjhe binaaṁ brrhm daa giaan nhiiṁ hoṇaa। is baare vichaar pṛrho “brrhm, brrhmaa, paarbrrhm, puurnbrrhm”।

gurbaaṇii nuuun pṛrh ke vichaar ke smjhṇaa paiṇaa ke gurbaaṇii saanuuun kii smjhaa rhii hai। anund dii avsthaa kii huundii hai। mungṇaa kii hai prmesr toṁ। deṇ vaalaa kauṇ hai। baaṇii de arth baaṇii viach hii milne। jiveṁ khunḍ dii gl huundii hai gurbaaṇii viach krm khunḍ, srm khunḍ, sach khunḍ jp baaṇii viach roj hii pṛrhde haaṁ। te khunḍ hai kiathe, gurbaaṇii viach hii isdaa jvaab hai “mai bhu bidhi pekhio duujaa naahii rii kouu ॥ khunḍ diip sbh bhiitri rviaa puuri rhio sbh louu ॥1॥” te je baaṇii nuuun naa viichaariie taaṁ pher dhiaan baahr hii rhiṇaa। kde kise ṭhag toṁ, ḍeredaar toṁ, prrchaark toṁ, ṭiikiaaṁ toṁ puachhṇaa paiṇaa te uh saare dasṇge aapṇii smjh naal। je guruu puuraa smrth hai taaṁ puachho guruu toṁ। te baaṇii aakhdii ke giaan guruu hai। saaḍaa bhrosaa kachaa hai taahiiṁ asiiṁ aapṇe te guruu viach phrk rakhiaa hoiaa hai aapṇe te guruu viach ejaiṁṭ rakhe hoe ne। baaṇii nuuun aap vichaaro। baaṇii de arth baaṇii viachoṁ hii khojo। gurbaaṇii aatm khoj hai।


Source: ਗੁਰਬਾਣੀ ਦਾ ਵਿਸ਼ਾ ਕੀ ਹੈ?